(เรื่องนี้เขียนได้ดีมาก) คุณควรมีความสุขกับลูกให้มาก เพราะคุณอาจมีเวาลอยู่กับลูกแค่ 10 ปีแรก
ลูกนั้นเราจะมีเวลา กับเขามากที่สุดก็เพียงระยะ 10 ปีแรกเท่านั้นเองพอหลังจากนั้น เวลาที่จะได้อยู่ด้วยกันจะเริ่มลดลง ซึ่งในปีแรกนั้นเราจะได้อุ้ ม ลู กนอน 6 เดือนแรกแล้วพอจากนั้น ลูกจะนอนได้เอง
เวลาในการอุ้ ม ลู กก็มีแค่ 1 ปีเท่านั้น เพราะว่า หลังจากนั้น เขาก็เดินได้เอง เราก็มีเวลาในกอด เล่นกับลูกได้เพียง 2 ปีเท่านั้น พอหลังจากนั้น เขาก็ไม่ยอมให้กอดนานๆ แล้วเราก็จะมีเวลาพูด
ให้ลูกฟังเพียงแค่ 3 ปีแรกเท่านั้นเพราะ หลังจากนั้น เขาจะเริ่มไม่ฟังเราแล้ว เรามีเวลาอยู่กับลูกตลอดเพียง 10 ปีเท่านั้นเอง เพราะหลังจากนั้น เขาจะไม่ยอมอยู่บ้านกับเราแล้ว และอย ากจะอยู่กับเพื่อน
มากกว่าเราก็จะ ดูแลลูกได้อ ย่ า งดีที่สุดก็เพียง 15 ปีแรกเท่านั้นเอง เพราะหลังจากนั้น เขาก็ไม่อย ากให้เราดูแล เขาเองก็มีชีวิตของเขา และบางคนก็สามารถดูแล ตัวเองได้แล้วไม่อ ย า กจะเป็นภาระ
ของใครลูกเองเขา ก็ต้องการจะมีใช้ชีวิตของเขา มีแบบแผนชีวิตของตัวเอง หลังจากนั้น เราอาจจะไม่ได้เจอลูกเลย เวลาอาจจะไม่ตรงกันแล้ว เวลาของใครสักคนก็หมดลงเหมือนกัน
ในวันที่ลูกยังอยู่กับเราก็ควร จะใช้เวลาอยู่กับลูกค้า ให้คุ้มพอเขาโตแล้ว เขามีครอบครัว มีภาระหน้าที่ มีเป้าหมาย มีความฝันเป็นของตัวเอง เขาเริ่มทำงาน และเริ่มมีเวลาน้อยลงแล้ว วันนั้นมันมาถึงแน่นอน
ก็อ ย่ าได้ยึ ด ติ ด อะไร เพราะ นั่น มันชีวิตเขา คุณเองก็มีชีวิตของคุณไม่ควรจะวางความคาดหวังอะไรไว้กับลูก เพราะ ถ้าคุณรักลูก คุณจะไม่เอาภาระเอาความคาดหวังอะไร ของตัวเองไปให้เขาแบก
ในช่วงเวลาที่ ตั้งแต่แรกเกิดไปจนถึง 15 ปีเรายังอยู่กับเขาได้เต็มที่ ก็จงกอบโกยช่วงเวลานั้นไว้ให้ดี ฉะนั้นแล้ว จงทำทุกวันให้มีค่าที่สุด ที่จะอยู่ด้วยกันกับลูกในช่วง 10 ปีแรก เวลามักผ่ านไปไวเสมอ
เผลอแปบๆเวลาชีวิตของเรา ก็จะหมดลงแล้ว ชีวิตคนเรามีเวลาอย่ างจำกั ดแต่ความรักและ ความผูกพันธ์ที่มีให้แก่กันนั้น จะไม่มีวันหมดลงตามไป จงสร้างความทรงจำที่ดีให้ไว้แก่กัน
และในย ามที่ยังมีกันและกันอยู่ แม้แต่คนเป็นลูกเองก็ตาม เราไม่ได้มีเวลาอยู่กับพ่อแม่ ไปได้ตลอดหรอกนะ สั กวันเวลาของพวกท่าน ก็ต้องหมดลง จงรีบดูแลท่าน ตอนที่ท่านยังมีลมห ายใจ
ขอขอบคุณที่มา profession-j55
