(เรื่องสอนใจ) คุณด่าผมนิ่ง คุณเห่าผมเงียบ คุณโกรธแต่ผมไม่โกรธ
เอ็งด่า แต่ข้านิ่ง เอ็งคิดว่าใครได้บาป ใครได้บุญ เอ็งลองคิดไตร่ตรองดูเถิด
เอ็ง เ ห่ า แต่ข้าเงียบ เอ็งคิดเอาว่าใครคือคน ใครคือสัตว์ เอ็งโกรธ แต่ข้าไม่โกรธ
เอ็งคิดเอาว่า ใคร ทุ ก ข์ เอ็งชอบนินทา แต่ข้าชอบสรรเสริญ เอ็งคิดเอาว่าใคร ชั่ ว
ว่าใครดี เอ็ง เ ก ลี ย ด ข้า แต่ข้าไม่ เ ก ลี ย ด ตอบ เอ็งคิดเอาว่าจิตใจ ใครประเสริฐยิ่งกว่า
ลูกหลานเอ๋ย ถ้าไปไหนไม่รู้จักให้ อ ภั ย ไม่รู้จักมีความเมตตา ต่อเพื่อนมนุษย์
อยู่ที่ไหนก็ลำบาก เอ็งจงเอาคำสอน ที่ข้าบอกไปปฏิบัติ ถ้าเอ็งทำได้ถือว่า ผ่ า น
เธอรู้ไหม หลายคนเป็นครูของเรา เราต่างเป็นนักท่องเที่ยวที่มา สู่โลกใบนี้ในเวลาที่ต่างกัน
บางคนมาก่อน กลับก่อน เกิดก่อน ต า ย ก่อน บางคนมาก่อน แต่กลับทีหลัง
เกิดก่อนตา ยทีหลัง บางคนมาทีหลัง แต่กลับก่อน เกิดทีหลังแต่ตา ยก่อน
บางคนมา ทีหลังกลับทีหลัง เกิดทีหลังตา ยทีหลัง บางคนซื้อตั๋วแล้วแต่
เกิด อุ บั ติ เ ห ตุ จึงไม่ได้มา แท้ งก่อน บางคนเพิ่งมาแต่ต้อง ถูกส่งกลับก่อนกำหนด
เกิดได้ไม่นานก็ต้อง ต า ย บางคนถูก เ น ร เ ท ศ กลับ บางคนถูกเชิญให้อยู่ต่อ
บางคนไปเที่ยว กลับมาพร้อมชื่อเสียง บางคนไปเที่ยว กลับมาพร้อมชื่อเสีย
ไม่ว่ามาก่อนหรือมาหลัง กลับก่อนหรือกลับหลัง เราต่างได้ชื่อว่าเป็นผู้มาเยือน
โลกใบนี้เหมือนกัน อยู่ที่เธอและฉันนั่น แหละที่จะเลือก เมื่อมาสู่โลก
จะเหลือความดี หรือความ เ ล ว ไว้ให้โลกจดจำ เธอรู้ไหม หลายคนเป็นครูของเรา
เธอดูสิ บางคนเข้ามา เพื่อชื่นชมเรา บางคนเข้ามา เพื่อหลอกใช้ บางคนเข้ามา
เพื่อทดสอบ บางคนเข้ามาเพื่อสั่งสอน บางคนเข้ามาเพื่อสอนให้เรารู้จัก
กับคำว่า เ จ็ บ บางคนเข้ามาสอน ให้เรารู้จักกับคำว่าผิดหวัง คนดีสอนหลัก
แห่งความเมตตาให้แก่เรา คนพาลสอน หลักแห่งขันติให้แก่เรา เธอเข้าใจ
เหมือนฉันแล้วใช่ไหม ว่าทุกๆ คนบนโลกใบนี้ ล้วนเป็นครูของเรา
หากเธอจะ เปลี่ยนแปลงใคร ฉัน อ ย า ก ให้เธอเรียนรู้ เอาเยี่ยง อ ย่ า ง พระอาทิตย์นะ
ทำหน้าที่ของ ตนให้ดีก็พอ รุ่งอรุณเบิกฟ้า แสงแห่งสุริ ย า ทอประกาย บางคน
รู้สึกแสบตา บางคนรู้สึกคลายหนาว บางคนหลบหนี ซ่อนกายอยู่ในร่ม
แต่พระอาทิตย์ยังคง ทำหน้าที่ของตัวเอง โดยไม่สะทกสะท้าน
ฉะนั้น เธอไม่ต้องคิด เปลี่ยนแปลงใคร ปล่อยให้เขารู้เองได้
ด้วยตัวเขาเอง เพราะเธอและฉัน ไม่ได้มาสู่โลกนี้ ด้วยความบังเอิญ
ขอขอบคุณที่มา คิดเป็น ,นุสนธิ์บุคส์, kubkhao
